کد مطلب:125565 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:230

گلبن روی حسن
شب به خلوتگاه راز آن حسن بی همتا شكفت

كهكشانی نور، در گهواره ی یلدا شكفت



سبط اول، حجت دوم، امام مجتبی

گل شد و در نوبهار دامن زهرا شكفت



عطر یاس روی او پیچید در باغ علی

خنده بر لبهای پاك سید بطحا شكفت



عالم هستی ز مستی سر ز پا نشناخته

چلچراغ افروز می در خلوت مینا شكفت



گوهری تابنده چون خورشید عالمتاب عشق

تا صدف بشكست، تابان از لب دریا شكفت



كاروان در كاروان گل، بر سریر سبزه ریخت

آسمان در آسمان كوكب به بام لا شكفت



از گلوی خاك خون آلود بر لوح سپهر

نعره ی تكبیر، چون آلاله ی الا شكفت



در بهار ارغوان، در گلشن آل علی

گلبن روی حسن، سرو سهی بالا شكفت





[ صفحه 158]





شبه احمد، پور حیدر راحت جان حسین

تا جهان را روشنی بخشد، جهان آرا شكفت



وادی ایمن سراسر نورباران شد ز نو

آتش موسی چو گل از سینه ی سینا شكفت



نیمه ی ماه صیام آن آفتاب بی زوال

صبح صادق بود و در آیینه ی دلها شكفت





[ صفحه 159]